De Dodo, portret van een pechvogel - 11 Angebote vergleichen

Lieferung aus: Vereinigte Staaten von Amerika, Lagernd, zzgl. Versandkosten.
biographical,biographies,biographies and history,biography and history, LAFD FF/PM: Memoirs of an "Outside Dog. Non-Fiction. My life on the Los Angeles Fire Department as a firefighter/paramedic and currently a captain. It is not as glamorous as you might think. At times it can be very insane and surreal, and yet, when the bell goes off we go out the door to fix a strangers problem. Unfortunately, sometimes we don't come back. It takes a special breed to answer this calling. Enjoy the ride! Mama told me not to come.

Lieferung aus: Vereinigte Staaten von Amerika, Usually ships in 1-2 business days.
Von Händler/Antiquariat, Goodwill Books Long Beach CA.
Non-Fiction. My life on the Los Angeles Fire Department as a firefighter/paramedic and currently a captain. It is not as glamorous as you might think. At times it can be very insane and surreal, and yet, when the bell goes off we go out the door to fix a strangers problem. Unfortunately, sometimes we don't come back. It takes a special breed to answer this calling. Enjoy the ride! Mama told me not to come. Paperback, التسمية: CreateSpace Independent Publishing Platform, CreateSpace Independent Publishing Platform, مجموعة المنتجات: Book, ونشرت: 2011-03-18, ستوديو: CreateSpace Independent Publishing Platform, رتبة المبيعات: 2748579.

Lieferung aus: Deutschland, Gewöhnlich versandfertig in 24 Stunden.
Von Händler/Antiquariat, Amazon.de.
Dr. phil. Lutz Hengst arbeitet seit 2012 im Lehrgebiet Kunst- und Kulturgeschichte der Universität der Künste, Berlin. Stationen - vor Abschluss der Promotion zur Kunst der Spurensicherung und nach dem Studium der Volkskunde, Kunstgeschichte und Historischen Geographie - waren u.A. als Stipendiat am Exzellenzzentrum GCSC der JLU Gießen, als Assistent für Kunst- und Designgeschichte an der Bergischen Universität Wuppertal und im Ausstellungswesen. Zurzeit konzentrieren sich seine Forschungen besonders auf Ökologien künstlerischer Landschaftsauffassung. Broschiert, Label: Kassel University Press, Kassel University Press, Produktgruppe: Book, Publiziert: 2016-06-07, Studio: Kassel University Press, Verkaufsrang: 3081471.

Lieferung aus: Deutschland, Versandkostenfrei.
Von Händler/Antiquariat, Rhein-Team Lörrach Ivano Narducci e.K. [57451429], Lörrach, Germany.
Neuware - Es war im Jahr 1974, als im Hamburger Kunstverein Arbeiten von Künstlern wie Christian Boltanski und Nikolaus Lang unter dem Oberbegriff 'Spurensicherung' gezeigt wurden. 'Spurensicherung als Kunst' ist seither eine gleichsam am Rande weitergetragene, eher diffuse Kategorie im Kunstkanon des deutschsprachigen Raums und bis zuletzt Desiderat kunstwissenschaftlicher Forschung geblieben. In der vorliegenden Untersuchung wird Spurensicherung erstmals systematisch gleichermaßen als kuratorisches Konstrukt wie als künstlerische Formation diskutiert. 366 pp. Deutsch.

Lieferung aus: Deutschland, Versandkostenfrei.
Von Händler/Antiquariat, Agrios-Buch [57449362], Bergisch Gladbach, Germany.
Neuware - Es war im Jahr 1974, als im Hamburger Kunstverein Arbeiten von Künstlern wie Christian Boltanski und Nikolaus Lang unter dem Oberbegriff 'Spurensicherung' gezeigt wurden. 'Spurensicherung als Kunst' ist seither eine gleichsam am Rande weitergetragene, eher diffuse Kategorie im Kunstkanon des deutschsprachigen Raums und bis zuletzt Desiderat kunstwissenschaftlicher Forschung geblieben. In der vorliegenden Untersuchung wird Spurensicherung erstmals systematisch gleichermaßen als kuratorisches Konstrukt wie als künstlerische Formation diskutiert. 366 pp. Deutsch.

Forschungsadaptionen für ein Individualmuseum?: Es war im Jahr 1974, als im Hamburger Kunstverein Arbeiten von Künstlern wie Christian Boltanski und Nikolaus Lang unter dem Oberbegriff `Spurensicherung` gezeigt wurden. `Spurensicherung als Kunst` ist seither eine gleichsam am Rande weitergetragene, eher diffuse Kategorie im Kunstkanon des deutschsprachigen Raums und bis zuletzt Desiderat kunstwissenschaftlicher Forschung geblieben. In der vorliegenden Untersuchung wird Spurensicherung erstmals systematisch gleichermaßen als kuratorisches Konstrukt wie als künstlerische Formation diskutiert. Taschenbuch.

Lieferung aus: Deutschland, 2-3 Werktage.
Es war im Jahr 1974, als im Hamburger Kunstverein Arbeiten von Künstlern wie Christian Boltanski und Nikolaus Lang unter dem Oberbegriff ,Spurensicherung' gezeigt wurden. "Spurensicherung als Kunst" ist seither eine gleichsam am Rande weitergetragene, eher diffuse Kategorie im Kunstkanon des deutschsprachigen Raums und bis zuletzt Desiderat kunstwissenschaftlicher Forschung geblieben. In der vorliegenden Untersuchung wird Spurensicherung erstmals systematisch gleichermaßen als kuratorisches Konstrukt wie als künstlerische Formation diskutiert. Spurkunst muss dabei von Nachbarströmungen wie ,Gedächtniskunst' oder auch der späteren ,science art' differenziert werden. Zugleich markieren gerade kennerschaftliche Formen primär historischer Welterschließung, einschließlich darauf basierender Materialpräsentationen zum Beispiel im Volkskundemuseum, technisch wie ästhetisch wesentliche Referenzpunkte einer in dieser Hinsicht konzeptuellen Spurensicherungskunst. Spurkunstschaffende scheinen allerdings in kritischer Adaption tradierter wissenschaftlicher (Fund-)Arrangements ein individuelles Feldforschen gegenüber utilitären Aufschlüssen von Lebenswelt privilegieren, sogar als eigentlich menschliche Kulturform anhand von vergessenen Dingen und überwucherten Orten in Erinnerung bringen zu wollen. Spurensicherung wird aus diesem Blickwinkel schlussendlich als ein Form- und Fassungfinden für menschliche Sammelleidenschaften und für das je spezifische Ringen mit dem Disparatwerden flüchtigen Lebens sichtbar. Dass zentrale Vertreter wie Nikolaus Lang Leben ganzheitlich im Wortsinn auffassen, also konkret für Kabinette, in denen individualgeschichtliche Zusammenhänge aufbereitet werden, potentiell alles, bis hin zum kleinsten Rehknochen, bergen können, situiert Spurensicherung mit wenigen anderen Tendenzen nach 1960 (etwa innerhalb der Land Art) am Beginn einer ökologisch sensibilisierten Kunst. Diese Forschungsarbeit bildet so einen ersten Band für eine Reihe, die, herausgegeben von Sabine Bartelsheim und Lutz Hengst, Interdependenzen von Kunst und Ökologie zu ihrem - holistisch verstandenen - Untersuchungsgegenstand macht. von Hengst, Lutz, Neu.

Lieferung aus: Niederlande, 1 - 2 weken.
De Amersfoortse Boekhandel.
Hoewel de dodo al meer dan driehonderd jaar geleden is uitgestorven, geniet het dier nog steeds een ongekende populariteit. De dodo treedt op in stripverhalen en is te zien op draagtassen, tafelkleden, T-shirts, stropdassen en postzegels. Maar ondanks deze uitbundige belangstelling weet men nog steeds niet hoe het dier er precies heeft uitgezien. Publicaties, die verschenen in de tijd dat de dodo nog leefde, blijken veelal een samenraapsel van overschrijvingen, bewerkingen en verzinsels. Met wat er nog rest van de dodo is nauwelijks een boodschappenmand te vullen: twee schedels, een stuk snavel, een poot en een twintigtal uit losse beenderen samengestelde skeletten. Onze voorstelling van zijn uiterlijk is gebaseerd op een aantal zeventiende-eeuwse afbeeldingen, die onderling grote verschillen vertonen. We zien zwarte, bruine en witte dodo'S. Dunne en monsterlijk dikke exemplaren. Soms staan ze hoog op de poten, soms zitten ze in elkaar gezakt en lijken nauwelijks tot lopen in staat. Talloze boeken zijn volgeschreven om deze afwijkingen te verklaren. Schrijvers meenden nog meer nieuwe soorten te ontdekken, bedachten oplossingen voor de verschillen in omvang en lieten hun fantasie de vrije loop. De verwarring is door de tijd alleen maar groter geworden. Jan den Hengst heeft als eerste de moeite genomen de zeventiende-eeuwse afbeeldingen zorgvuldig te vergelijken en komt na 25 jaar van onderzoek en studie tot verrassende conclusies. Door bovendien de teksten van ooggetuigen aan een kritisch onderzoek te onderwerpen heeft hij uiteindelijk het portret van de dodo gereconstrueerd. Het onderzoek van Jan den Hengst heeft geresulteerd in een bijzonder aantrekkelijk boek. Het is informatief, terzakekundig, historisch, rijk geïllustreerd en bovendien prettig leesbaar. Afgezien van de dinosaurussen is de dodo wellicht de uitgestorven diersoort die het meest tot de verbeelding spreekt. In de loop van de zeventiende eeuw werden fouragerende zeelieden en door hen geimporteerde diersoorten deze uitsluitend op Mauritius voorkomende loopvogel fataal. Ondanks een aantal botten en andere overblijfselen en een aantal contemporaine afbeeldingen was onzeker hoe het dier er heeft uitgezien: dik of juist slank, wat voor kleur veren, wat voor ogen en poten? De auteur, voorzitten van de Dodological Society, reconstrueert in dit boek het uiterlijk van de dodo aan de hand van skeletresten en betrouwbare afbeeldingen uit de zeventiende eeuw. Hij benadert de dodo dus vanuit zowel een biologische als een kunsthistorische invalshoek en komt zo tot een betrouwbare reconstructie, die onder meer op de voorzijde is afgebeeld. Tussendoor komt de lezer ook veel te weten over de zeevaart in de zeventiende eeuw, de beginperiode van de Nederlandse zeereizen naar Indie en de geschiedenis van het eiland Mauritius in de Indische Oceaan. Het boek is populair-wetenschappelijk in de beste zin des woords en ziet er mede door de talrijke illustraties in kleur en zwart-wit bijzonder aantrekkelijk uit. Hoewel de dodo al meer dan driehonderd jaar geleden is uitgestorven, geniet het dier nog steeds een ongekende populariteit. De dodo treedt op in stripverhalen en is te zien op draagtassen, tafelkleden, T-shirts, stropdassen en postzegels. Maar ondanks deze uitbundige belangstelling weet men nog steeds niet hoe het dier er precies heeft uitgezien. Publicaties, die verschenen in de tijd dat de dodo nog leefde, blijken veelal een samenraapsel van overschrijvingen, bewerkingen en verzinsels. Met wat er nog rest van de dodo is nauwelijks een boodschappenmand te vullen: twee schedels, een stuk snavel, een poot en een twintigtal uit losse beenderen samengestelde skeletten. Onze voorstelling van zijn uiterlijk is gebaseerd op een aantal zeventiende-eeuwse afbeeldingen, die onderling grote verschillen vertonen. We zien zwarte, bruine en witte dodo's. Dunne en monsterlijk dikke exemplaren. Soms staan ze hoog op de poten, soms zitten ze in elkaar gezakt en lijken nauwelijks tot lopen in staat. Talloze boeken zijn volgeschreven om deze afwijkingen te verklaren. Schrijvers meenden nog meer nieuwe soorten te ontdekken, bedachten oplossingen voor de verschillen in omvang en lieten hun fantasie de vrije loop. De verwarring is door de tijd alleen maar groter geworden. Jan den Hengst heeft als eerste de moeite genomen de zeventiende-eeuwse afbeeldingen zorgvuldig te vergelijken en komt na 25 jaar van onderzoek en studie tot verrassende conclusies. Door bovendien de teksten van ooggetuigen aan een kritisch onderzoek te onderwerpen heeft hij uiteindelijk het portret van de dodo gereconstrueerd. Het onderzoek van Jan den Hengst heeft geresulteerd in een bijzonder aantrekkelijk boek. Het is informatief, terzakekundig, historisch, rijk geïllustreerd en bovendien prettig leesbaar. Afgezien van de dinosaurussen is de dodo wellicht de uitgestorven diersoort die het meest tot de verbeelding spreekt. In de loop van de zeventiende eeuw werden fouragerende zeelieden en door hen geimporteerde diersoorten deze uitsluitend op Mauritius voorkomende loopvogel fataal. Ondanks een aantal botten en andere overblijfselen en een aantal contemporaine afbeeldingen was onzeker hoe het dier er heeft uitgezien: dik of juist slank, wat voor kleur veren, wat voor ogen en poten? De auteur, voorzitten van de Dodological Society, reconstrueert in dit boek het uiterlijk van de dodo aan de hand van skeletresten en betrouwbare afbeeldingen uit de zeventiende eeuw. Hij benadert de dodo dus vanuit zowel een biologische als een kunsthistorische invalshoek en komt zo tot een betrouwbare reconstructie, die onder meer op de voorzijde is afgebeeld. Tussendoor komt de lezer ook veel te weten over de zeevaart in de zeventiende eeuw, de beginperiode van de Nederlandse zeereizen naar Indie en de geschiedenis van het eiland Mauritius in de Indische Oceaan. Het boek is populair-wetenschappelijk in de beste zin des woords en ziet er mede door de talrijke illustraties in kleur en zwart-wit bijzonder aantrekkelijk uit. Inhoud:Taal: Nederlands;Bindwijze: Hardcover;Druk: 1;Verschijningsdatum: mei 2003;Afmetingen: Afmeting: 23,5 x 21,2 x 1,5 cm;Aantal pagina's: 120 pagina's;Kaarten inbegrepen: Ja;Illustraties: Met illustraties; Betrokkenen:Auteur(s): Jan den Hengst | J. Den Hengst;Uitgever: Art Revisited; EAN: Overige kenmerken:Extra groot lettertype: Nee;Gewicht: 655 g;Studieboek: Ja;Verpakking breedte: 24 cm;Verpakking hoogte: 22 cm;Verpakking lengte: 220 mm; Nederlands | Druk: 1 | Hardcover | 9789072736253 | 120 pagina's.

Lieferung aus: Deutschland, Lieferzeit: 5 Tage.
Es war im Jahr 1974, als im Hamburger Kunstverein Arbeiten von Künstlern wie Christian Boltanski und Nikolaus Lang unter dem Oberbegriff 'Spurensicherung' gezeigt wurden. "Spurensicherung als Kunst" ist seither eine gleichsam am Rande weitergetragene, eher diffuse Kategorie im Kunstkanon des deutschsprachigen Raums und bis zuletzt Desiderat kunstwissenschaftlicher Forschung geblieben. In der vorliegenden Untersuchung wird Spurensicherung erstmals systematisch gleichermaßen als kuratorisches Konstrukt wie als künstlerische Formation diskutiert.Spurkunst muss dabei von Nachbarströmungen wie 'Gedächtniskunst' oder auch der späteren 'science art' differenziert werden. Zugleich markieren gerade kennerschaftliche Formen primär historischer Welterschließung, einschließlich darauf basierender Materialpräsentationen zum Beispiel im Volkskundemuseum, technisch wie ästhetisch wesentliche Referenzpunkte einer in dieser Hinsicht konzeptuellen Spurensicherungskunst. Spurkunstschaffende scheinen allerdings in kritischer Adaption tradierter wissenschaftlicher (Fund-)Arrangements ein individuelles Feldforschen gegenüber utilitären Aufschlüssen von Lebenswelt privilegieren, sogar als eigentlich menschliche Kulturform anhand von vergessenen Dingen und überwucherten Orten in Erinnerung bringen zu wollen. Spurensicherung wird aus diesem Blickwinkel schlussendlich als ein Form- und Fassungfinden für menschliche Sammelleidenschaften und für das je spezifische Ringen mit dem Disparatwerden flüchtigen Lebens sichtbar.Dass zentrale Vertreter wie Nikolaus Lang Leben ganzheitlich im Wortsinn auffassen, also konkret für Kabinette, in denen individualgeschichtliche Zusammenhänge aufbereitet werden, potentiell alles, bis hin zum kleinsten Rehknochen, bergen können, situiert Spurensicherung mit wenigen anderen Tendenzen nach 1960 (etwa innerhalb der Land Art) am Beginn einer ökologisch sensibilisierten Kunst. Diese Forschungsarbeit bildet so einen ersten Band für eine Reihe, die, herausgegeben von Sabine Bartelsheim und Lutz Hengst, Interdependenzen von Kunst und Ökologie zu ihrem - holistisch verstandenen - Untersuchungsgegenstand macht.

Forschungsadaptionen für ein Individualmuseum? ab 39 € als Taschenbuch: Zu Genese und Positionen spurensichernder Kunst im 20. Jahrhundert. Aus dem Bereich: Bücher, Kunst & Musik,.